Γυρίζοντας στο πλοίο της ιστορίας μας, επισημαίνουμε το γεγονός ότι οι σωσίβιες βάρκες του υστερούσαν πολύ από τον απαιτούμενο αριθμό. Γιατί άραγε; Απλούστατα, γιατί όλοι είχαν πιστέψει πως το πλοίο δεν θα τις χρειαζόταν ποτέ. ΄Ηταν αβύθιστο! Και όλα τα τραγικά λάθη και οι παραλείψεις που έγιναν από τους υπεύθυνους αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της πλανεμένης και ανόητης πίστης ήταν. Nαι, ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα της ανθρώπινης επιστήμης και τέχνης το υπερωκεάνιο Τιτανικός, όχι όμως αβύθιστο! Κανένα ανθρώπινο έργο δεν μπορεί ποτέ να είναι τέλειο και απόλυτα ασφαλές. Αλήθεια αυτή τραγικά μυριαπόδειχτη από την ιστορία και την πείρα. Γιατί τόση έπαρση, τόσος κομπασμός, τόση βλάσφημη πρόκληση απέναντι στον Δημιουργό! «Διότι γνόντες τον Θεόν ουχ ως Θεόν εδόξασαν ή ευχαρίστησαν, αλλ΄εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία΄ φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν» (Ρωμ. α΄ 21,22,23).

   To πλοίο ήταν όντως το μεγαλύτερο στον κόσμο εκείνη την εποχή. Το μήκος του ξεπερνούσε τα διακόσια πενήντα μέτρα. Οι άγκυρές του ζύγιζαν δεκαπέντε τόνους η καθεμιά και ένας κρίκος από τις αλυσίδες τους έφτανε τα ενενήντα κιλά. Για περισσότερη ασφάλεια, τα τοιχώματα του πυθμένα του ήταν διπλά, με ενάμισι μέχρι δυο μέτρα πάχος.

Το σκάφος χωριζόταν σε δεκαπέντε στεγανά διαμερίσματα, έτσι που για να βουλιάξει θα έπρεπε να γεμίσουν με νερό τουλάχιστον τα εφτά. ΄Υστερα απ΄όλα αυτά δεν ήταν καθόλου παράξενο το γεγονός ότι οι σωσίβιες βάρκες δεν ήταν όσες έπρεπε. Ποιος να φαντασθεί πως θα χρειάζονταν;

   Τα γεγονότα ήρθαν να αποδείξουν πόσο διαφέρει η πραγματικότητα από τη θεωρία. Η θεωρία έλεγε πως το πλοίο ήταν αβύθιστο. Τα γεγονότα τη διέψευσαν. Η θεωρία έλεγε πως δεν υπήρχαν παγόβουνα στην πορεία που ο Τιτανικός θα ακολουθούσε. Η πραγματικότητα απέδειξε πως το πλοίο έπλεε από ώρα σε περιοχή που ήταν γεμάτη απ΄αυτά. Η θεωρία έλεγε πως οι φύλακες στο παρατηρητήριο μπορούσαν να επισημάνουν έγκαιρα κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο. Η πραγματικότητα απέδειξε πως οι παρατηρητές επισήμαναν όντως τον κίνδυνο έγκαιρα και επανειλημμένα, δίχως όμως κανένας αρμόδιος να πάρει στα σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις τους.  Η θεωρία έλεγε πως ο Τιτανικός με σαράντα εφτά χιλιάδες τόνους εκτόπισμα, και ταχύτητα είκοσι ένα κόμβους (40 περίπου χιλιόμετρα) την ώρα μπορούσε να σπάσει οποιοδήποτε παγόβουνο χωρίς να πάθει τίποτε. Όμως όταν ήρθε η μοιραία στιγμή, η πραγματικότητα διέψευσε και πάλι τη θεωρία, καθώς η πρόσκρουση του πλοίου στο παγόβουνο προκάλεσε ρήγμα ικανό να το στείλει στα βάθη του ωκεανού μέσα σε δυό-τρεις ώρες.