"O  Μ έ γ α ς   Ν α π ο λ έ ω ν όταν ήταν εξόριστος στην Αγία Ελένη ασχολήθηκε με τη μελέτη του προβλήματος "Ιησούς Χριστός". Γεμάτος από θαυμασμό για το μεγαλείο της προσωπικότητάς Του, έλεγε στους στρατηγούς του ντε Μοντολόν και Μπερτράντ: <<Γνωρίζω τους ανθρώπους, και σας λέγω ότι ο Ι η σ ο ύ ς  δ ε ν  ε ί ν α ι  ά ν θ ρ ω π ο ς...Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Καίσαρας, ο Καρλομάγνος και εγώ θεμελιώσαμε μεγάλα Κράτη. Αλλά πού στηρίξαμε τα δημιουργήματα της μεγαλοφυΐας μας; Στη βία. Μόνο ο Ιησούς θεμελίωσε το Βασίλειό Του στην α γ ά π η. Οι ιδρυτές των θρησκειών δεν έχουν ιδέα της μυστικής αυτής αγάπης, που είναι αυτή η ουσία του Χριστιανισμού...Τ ο  μ ε γ α λ ύ τ ε ρ ο   θ α ύ μ α  τ ο υ  Χ ρ ι σ τ ο ύ  ε ί ν α ι  α ν α μ φ ι σ β ή τ η τ α  η  β α σ ι λ ε ί α  τ η ς  α γ ά π η ς...Όλοι όσοι πιστεύουν σ΄Αυτόν αισθάνονται αυτή τη θαυμάσια, την υπερφυσική αγάπη, που είναι φαινόμενο ανεξήγητο, είναι το "Ιερό Πυρ" που ο Χριστός...έφερε στη γη και το οποίο ο πανδαμάτωρ χρόνος, ο μεγάλος αυτός καταστροφέας, δεν μπορεί ούτε να σβύσει ούτε να περιορίσει. Εγώ ο Ναπολέων, το γεγονός αυτό θαυμάζω περισσότερο, το οποίο σύμφωνα με τη γνώμη και την πεποίθησή μου αποδεικνύει απόλυτα τη Θεότητα του Χριστού...>> (Από το βιβλίο του Δημ. Μαγκριώτη "Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΣΚΕΨΙΣ", ΑΘΗΝΑ 1948, ελάχιστα τροποποιημένο και προς το νεoελληνικότερο μεταγλωττισμένο).