Ο Χριστός και το περιβάλλον
Πολύς λόγος γίνεται στις ημέρες μας σχετικά με την ολοένα και μεγαλύτερη καταστροφή που οι ανθρώπινες δραστηριότητες προξενούν στο περιβάλλον, στον πλανήτη μας!
Είναι αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι ο άνθρωπος με τον σύγχρονο τρόπο ζωής του προκαλεί μεγάλες πληγές στον φυσικό κόσμο γύρω του. Φωνές διαμαρτυρίας ακούγονται από παντού. Οι επιστήμονες κρούουν διαρκώς τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν πως αν δεν ληφθούν κάποια πραγματικά μέτρα η κατάσταση, στο όχι μακρινό μέλλον, θα είναι δραματική και μη αναστρέψιμη. Μεγάλοι πληθυσμοί θα αναγκαστούν να μετατοπιστούν ενώ πολλά είδη του ζωικού βασιλείου θα εξαφανιστούν. Οι κλιματικές αλλαγές είναι ήδη και ορατές και, δυστυχώς, επώδυνα αισθητές.
Οι ηγέτες του κόσμου, όπως διακηρύττουν και δείχνουν τουλάχιστο, καταβάλλουν αγωνιώδεις προσπάθειες με συναντήσεις, συζητήσεις, υπογραφές πρωτοκόλλων και συνθηκών, προκειμένου να πείσουν ή να υποχρεώσουν όλους μας να συμβάλουμε στην αναχαίτιση του κακού που συντελείται προτού να είναι πολύ αργά. Η σύνοδος του Μπαλί, το πρωτόκολλο του Κιότο, η σύνοδος του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του Ο.Η.Ε., δεν είναι παρά δείγματα αυτών των προσπαθειών προς αυτή την κατεύθυνση. Δυστυχώς όμως, ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, ο πλανήτης Γη φθίνει συνεχώς με ένοχο αποκλειστικά και μόνο τον κύριο ένοικό του, τον ίδιο τον άνθρωπο. Η αμαρτία του ανθρώπου, κάνοντας τη σκληρότερη εμφάνισή της, επαληθεύει τις προφητείες του λόγου του Θεού για τις έσχατες ημέρες, όπως για παράδειγμα τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τον Τιμόθεο: «ΓΙΝΩΣΚΕ δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι... (Β΄προς Τιμόθεον γ΄1...). Και ο Κύριος στις εσχατολογικές Του ομιλίες ανέφερε πολλά σημεία τα οποία βλέπουμε να γίνονται με ολοένα και αυξανόμενη ένταση και γρηγορότερους ρυθμούς. Είπε: «Και θέλουσι γείνει κατά τόπους σεισμοί μεγάλοι, και πείναι και λοιμοί, και θέλουσιν είσθαι φόβητρα και σημεία μεγάλα από του ουρανού...Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις· και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα· οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην· διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.» (Λουκ. κα΄11, 25,26).