Από την Τρωάδα της Μικράς Ασίας, όπου πήρε την κλήση από πάνω ο απ. Παύλος, με τη συνοδεία του, πέρασε στη Μακεδονία. Η Νεάπολη, επίνειο των Φιλίππων, σημερινή Καβάλα, ήταν η πρώτη πόλη στην οποία αποβιβάστηκαν. Ο Λουκάς αναφέρει μόνο το όνομά της ως σταθμού στην πορεία του αποστόλου κατά το δεύτερο ιεραποστολικό του ταξίδι. Οι Φίλιπποι ήταν η πόλη στην οποία κατευθύνονταν οι δούλοι του Κυρίου. Εκεί έγινε το έργο, εκεί υπήρξε ο πλούσιος θερισμός, για τον οποίο έχουμε κάνει λόγο αλλού. Σήμερα οι Φίλιπποι είναι μόνο ερείπια που παρουσιάζουν μεγάλο Βιβλικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Η Νεάπολη όμως, όπως είπαμε, σημερινή Καβάλα, έχει αναπτυχθεί, και συνεχώς αναπτύσσεται, ως μια πόλη γεμάτη κίνηση και ζωή. 'Εχει κι αυτή τα μνημεία της, φυσικά, αλλά ανήκουν σ΄άλλο πεδίο ενδιαφέροντος.

Η Θεσσαλονίκη, η Νύμφη του Θερμαϊκού, είναι σήμερα η δεύτερη σημαντική, από κάθε άποψη, πόλη της Ελλάδας, με πληθυσμό γύρω στο ένα εκατομμύριο. Θεσσαλονίκη ονομαζόταν η ετεροθαλής αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, για χάρη της οποίας ο σύζυγός της  Κάσσανδρος έδωσε το όνομα στην πόλη. Η δε σημασία του ονόματος είναι μάλλον: Θεσσαλών νίκη. Στις ημέρες του Αποστόλου Παύλου ήταν πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Μακεδονίας. Εδώ ήρθε ο Παύλος με τη συντροφιά του από τους Φιλίππους, όπου ο Θεός τον χρησιμοποίησε για την ίδρυση μιας από τις πιο πνευματικές και ζωντανές εκκλησίες της εποχής. Στη Θεσσαλονίκη για τρία σάββατα κήρυττε τον Χριστό στη συναγωγή των Ιουδαίων «και τινες εξ αυτών επείσθησαν και προσεκληρώθησαν τω Παύλω και τω Σίλα, των τε σεβομένων Ελλήνων πολύ πλήθος γυναικών τε των πρώτων ουκ ολίγαι» Πράξ. Ιζ΄4. Ωστόσο οι Ιουδαίοι που δεν πίστεψαν ξεσήκωσαν άντρες «αγοραίους» και «πονηρούς» και θορύβησαν την πόλη. Περικύκλωσαν το σπίτι του Ιάσονα-για τον οποίο τίποτε άλλο δεν αναφέρεται-όπου φαίνεται πως έμενε ο Παύλος, και τάραξαν την πόλη φωνάζοντας «Οι την οικουμένην αναστατώσαντες ούτοι και ενθάδε πάρεισιν,». Οι αδελφοί «Ευθέως δια νυκτός εξέπεμψαν τον τε Παύλον και Σίλαν εις Βέροιαν». Ο Παύλος μάλλον επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη ξανά, ίσως και δύο φορές (Πρ. Κ΄1-4). Οι δύο Επιστολές του προς την εκκλησία εκεί, είναι από τις πρώτες που έγραψε.

Αυτό το κάστρο είναι στην Πάτμο. Είναι μονή που χτίστηκε από τον ασκητή Όσιο Χριστόδουλο, που ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Α΄Κομνηνός, με χρυσόβουλο του παραχώρησε το νησί το 1088. Το κάστρο παρουσιάζει πολλαπλό ενδιαφέρον και οι επισκέπτες είναι πολλοί. Στο δρόμο που οδηγεί από τη Σκάλα στη Χώρα, κάπου στα μέσα, υπάρχει το σπήλαιο που, κατά την παράδοση, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης πήρε από τον Κύριο και έγραψε τα περιεχόμενα του τελευταίου βιβλίου της Καινής Διαθήκης. Στο νησί αφθονούν τα χριστιανικά μνημεία και κειμήλια, και οι φυσικές ομορφιές του αποτελούν μαγνήτες που τραβούν τουρίστες για διακοπές. Εμείς, στεκόμαστε σ΄αυτό που πρίν από δεκαεννιά και κάτι αιώνες έγινε εδώ. Στην εξορία του Απόστολου Ιωάννη και τη θαυμαστή επίσκεψη του Κυρίου σ΄αυτόν με το ανεκτίμητο δώρο για όλους τους χριστιανούς, την Αποκάλυψη.

Πόσο μεγάλα και θαυμαστά  είναι έργα του Θεού! Δεν αρνούμαστε το γεγονός ότι κι ο άνθρωπος έχει κάνει άλματα μεγάλα σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων του, αλλά υπάρχει μια μεγάλη, άπειρη, διαφορά. Ό,τι δημιούργησε ο Θεός, το δημιούργησε ή από το μηδέν--έννοια κι αυτή ασύλληπτη από την ανθρώπινη διάνοια--ή από τον άπειρο Εαυτό Του. Ενώ ο άνθρωπος σε όλα τα έργα του, μικρά και μεγάλα, το υλικό το παίρνει από τη φύση, το έργο του Θεού. Μπορεί να προσπαθεί να δημιουργήσει και το πρώτο κύτταρο ζωής, και ίσως να το πετύχει, αν και το θεωρούμε απίθανο, όμως τι υλικά θα χρησιμοποιήσει; Από πού θα τα πάρει; Αυτή είναι η άπειρη διαφορά. Μικρός δημιουργός ο άνθρωπος. Κανένας δεν το αρνείται. Ποιός του έδωσε τήν ικανότητα αυτή; Έλα, αγαπητέ φίλε αναγνώστη  του μικρού αυτού σημειώματος, κοίταξε και θαύμασε την ομορφιά του τοπίου που προβάλλει μπροστά σου "και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός" (Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ. κ΄27). 

Είναι μερικά τοπία, δημιουργήματα του Θεού, που δεν βρίσκει κανένας λόγια, ακόμη κι ένας φτασμένος και φημισμένος λογοτέχνης, να τα περιγράψει. Κοιτάξτε λίγο αυτό το τοπίο. Περιεργαστείτε το και φανταστείτε το γύρω γύρω. Τι ομορφιά! Τι μεγαλοπρέπεια! Αν κάποιος νομίζει ότι το παρακάνουμε στην προβολή τοπίων, μόνο και μόνο για να διαφημίσουμε την όμορφη Ελλάδα μας, δεν νομίζουμε πως θάχει δίκιο. Πρώτα πρώτα αυτό είναι για όλους μας χαρά και καθήκον, και περίπτωση να το παρακάνουμε δεν υπάρχει! Όμως, παράλληλα με την όποια ταπεινή προβολή των φυσικών και άλλων καλλονών της χώρας μας, τις οποίες, δυστυχώς, οι πλείστοι από εμάς τους Έλληνες, αγνοούμε, ή ελάχιστα γνωρίζουμε και ελάχιστα εκτιμούμε, αυτό που κάνουμε είναι συνάμα και μια μαρτυρία για Εκείνον του Οποίου το χέρι φιλοτέχνησε όλα αυτά τα αριστουργήματα, ώστε και ο θεατής και αναγνώστης μαζί να ενώσει τη φωνή του με τον Δαβίδ και να πει: "Διαλογίζομαι πάντα τα έργα σου' μελετώ εις τα ποιήματα των χειρών σου" (Ψαλ. ρμγ΄5). Και να δώσει τη δόξα σ΄Εκείνον που ανήκει! Στον Ύψιστο Θεό του ουρανού της γης. Αμήν.