Γιά κάμποσες ήμέρες δεν ζούσα στη γη. Ήταν όντως τόσο έντονη η επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος μέσα μου, μόλις γονάτισα και προσευχήθηκα, που διερωτιόμουν αν ήταν αλήθεια ό,τι μου συνέβαινε. Δόξα τω Θεώ ήταν αλήθεια που διαρκεί αρκετές δεκαετίες τώρα και θα διαρκεί αιώνια. Έγινα παιδί του Θεού. 'Αλλαξαν πολλά στη ζωή μου. Και άλλαξαν όχι από έξω προς τα μέσα, αλλά αντίστροφα από μέσα προς τα έξω. Πολλά πράγματα που αγαπούσα πολύ και έλεγα πως δεν τα μπορούσα ποτέ να κάνω χωρίς αυτά, όταν αναγεννήθηκα, γιατί περί αυτού πρόκειται, όχι μόνο τα άφησα, αλλά και η σκέψη τους ακόμη μου προκαλούσε αποστροφή. Αυτή η εσωτερική αλλαγή ήταν για μένα η πιο δυνατή απόδειξη του ότι είχα σωθεί, είχα περάσει από τον θάνατο στη ζωή. Τώρα πια δεν ρωτούσα αν κάτι επιτρεπόταν ως χριστιανός να το κάνω, αλλά μήπως κάτι που έκανα δεν έπρεπε να το κάνω, αφού είχα γίνει παιδί του Θεού, αληθινός χριστιανός. Λίγη σκέψη δείχνει την τεράστια διαφορά. Ο Χριστιανός φαίνεται όχι από το τι κάνει ή δεν κάνει, αλλά από την εσωτερική στάση που έχει στην καρδιά του απέναντι στο θέλημα του Θεού. Από το πώς αντιμετωπίζει την αμαρτία και πόσο ενδιαφέρεται για ό,τι παραγγέλλει ο Κύριος. Από τη στιγμή που αναγεννήθηκα, η οποιαδήποτε αμαρτία δεν με φόβιζε τόσο για τις συνέπειές της, όσο με λυπούσε "κατά Θεόν" και με οδηγούσε σε ειλικρινή μετάνοια. Η αγάπη του Θεού με είχε σκλαβώσει. Ο Χριστός είχε γίνει ο Κύριος της ζωής μου.